mutluluk
bazen hiç beklemediği anda dışlandığı bir yere davet edilmesiydi bu çocuğun .
suriyeli ve türkçe bilmiyor
denilen her şeye böyle devamlı gülüyor
masumca çaresizce
diğer çocuklar ona ‘arapçalı ‘ diyorlar
kendi dünyalarında taktıkları lakap bu
insanın üzülesi geliyor
o her güldüğünde
