yüzümü alçak bir sesle örtüp , her şeyin yanından hızla geçiyorum. / alp gedik

yüzümü alçak bir sesle örtüp , her şeyin yanından hızla geçiyorum. / alp gedik
Furüğ’a göre şiir kendisini ”varlık”a bağlayan penceredir .”Bana göre şiir , ona yaklaştığımda kendi kendine açılan bir penceredir .Yanında oturuyorum ,bakıyorum ,şarkı söylüyorum ,bağırıyorum ,ağlıyorum …Pencerenin öte yanında bir varlık olduğunu ;orada birini ,belki iki ,üç yüzyıl sonra yaşayacak birinin beni dinlediğini biliyorum .Şiir ,geniş anlamıyla ”varlık”a bağlanmak için bir araçtır .Onun en iyi yönü ,insanın şiir söylerken ” Ben de varım ” ya da ”Ben de var idim ” diyebilmesidir .Ben , şiirimde bir şey aramıyorum .Aksine şiirimde kendimi yeni yeni buluyorum .
Benim bütün varlığım ,
Seni ,kendi içinde tekrarlayarak
Tomucuklanmanın ve yeşermenin sonsuz seherine götürecek olan karanlık bir ayettir.
Ben bu ayette seni
Ağaca ,suyu ve ateşe aşıladım
Yaşam belki
Bir kadının ,her gün küçük sepetiyle geçtiği uzun bir caddedir.
Yaşam belki Bir adamın kendisini dala astığı bir iptir ,
Yaşam belki okuldan dönen bir çocuktur
Yaşam belki iki sevgilinin uyuşukluk molasında yaktıkları bir sigaradır .
Ya da yoldan geçen birinin şaşkın bir şekilde
Başından şapkasını çıkararak
Yoldan geçen bir başkasının anlamsız bir gülümsemesiyle ‘günaydın’demesidir.
Yaşam belki de
Benim bakışımın ,senin göz bebeklerinde kendini harap ettiği o kapalı andır .
Ve bunda öyle bir his var ki
Ben onu ayın ve karanlığın idrakiylekarıştıracağım .
.
.
. Gönlüm
Kendi mutluluğunun basit bahanelerine,
Vazodaki çiçeklerin şahane yok oluşuna
Evimizin bahçesine diktiğin fidana
Ve bir pencere ölçüsünde öten
Kanaryaların sesine bakıyor .
Ah…
Budur benim payım
Benim payım ,
Bir perdenin asılmasının benden aldığı bir gökyüzüdür .
Benim payım , terk edilmiş bir merdivenden inmek
Ve çürümede ve gurbette bir şeye kavuşmaktır .
Benim payım ,hatıralar bahçesinde hüzünlü bir gezintidir .
Ve bana ”ellerini seviyorum ” diyen
Bir sesin üzüntüsünde can vermektir .
Bahçeye dikiyorum ellerimi
Yeşereceğim ,biliyorum ,biliyorum,biliyorum
Ve kırlangıçlar kapkara parmaklarımın çukurunda yumurtlayacaklar.
.
”Bitti artık”dedim anneme .
”Her zaman ,düşünmeye fırsat bulamadan olur olacaklar ,
Bir başsağlığı ilanı vermeliyiz gazateye ” dedim.
Hoyrat ve şaheser Bir masala inanmak Her yeni güne İştahla uyanmak Yaşamak doyasıya Haylaz zamanın Aleyhine tartısında Can havliyle çizginin artısında Yaşamak kıyasıya / SEZENAKSU
”kendi olarak, sana gelen, sana gereksinimi olmadan seni isteyen, sensiz de olabilecekken, senin ile olmayı seçen, kendi olmasını, seninle olmaya bağlayan- o, işte…”
Ben senden önce ölmek isterim. Gidenin arkasından gelen gideni bulacak mı zannediyorsun? Ben zannetmiyorum bunu. İyisi mi, beni yaktırırsın, odanda ocağın üstüne korsun içinde bir kavanozun. Kavanoz camdan olsun, şeffaf, …