Etiket: şiir

Furüğ’a göre şiir kendisini ”varlık”a bağlayan penceredir .”Bana göre şiir , ona yaklaştığımda kendi kendine açılan bir penceredir .Yanında oturuyorum ,bakıyorum ,şarkı söylüyorum ,bağırıyorum ,ağlıyorum …Pencerenin öte yanında bir varlık olduğunu ;orada birini ,belki iki ,üç yüzyıl sonra yaşayacak birinin beni dinlediğini biliyorum .Şiir ,geniş anlamıyla ”varlık”a bağlanmak için bir araçtır .Onun en iyi yönü ,insanın şiir söylerken ” Ben de varım ” ya da ”Ben de var idim ” diyebilmesidir .Ben , şiirimde bir şey aramıyorum .Aksine şiirimde kendimi yeni yeni buluyorum .

Benim bütün varlığım ,

Seni ,kendi içinde tekrarlayarak

Tomucuklanmanın ve yeşermenin sonsuz seherine götürecek olan karanlık bir ayettir.

Ben bu ayette seni

Ağaca ,suyu ve ateşe aşıladım

Yaşam belki

Bir kadının ,her gün küçük sepetiyle geçtiği uzun bir caddedir.

Yaşam belki Bir adamın kendisini dala astığı bir iptir ,

Yaşam belki okuldan dönen bir çocuktur

Yaşam belki iki sevgilinin uyuşukluk molasında yaktıkları bir sigaradır .

Ya da yoldan geçen birinin şaşkın bir şekilde

Başından şapkasını çıkararak

Yoldan geçen bir başkasının anlamsız bir gülümsemesiyle ‘günaydın’demesidir.

Yaşam belki de

Benim bakışımın ,senin göz bebeklerinde kendini harap ettiği o kapalı andır .

Ve bunda öyle bir his var ki

Ben onu ayın ve karanlığın idrakiylekarıştıracağım .

.

.

. Gönlüm

Kendi mutluluğunun basit bahanelerine,

Vazodaki çiçeklerin şahane yok oluşuna

Evimizin bahçesine diktiğin fidana

Ve bir pencere ölçüsünde öten

Kanaryaların sesine bakıyor .

Ah…

Budur benim payım

Benim payım ,

Bir perdenin asılmasının benden aldığı bir gökyüzüdür .

Benim payım , terk edilmiş bir merdivenden inmek

Ve çürümede ve gurbette bir şeye kavuşmaktır .

Benim payım ,hatıralar bahçesinde hüzünlü bir gezintidir .

Ve bana ”ellerini seviyorum ” diyen

Bir sesin üzüntüsünde can vermektir .

Bahçeye dikiyorum ellerimi

Yeşereceğim ,biliyorum ,biliyorum,biliyorum

Ve kırlangıçlar kapkara parmaklarımın çukurunda yumurtlayacaklar.

.

”Bitti artık”dedim anneme .

”Her zaman ,düşünmeye fırsat bulamadan olur olacaklar ,

Bir başsağlığı ilanı vermeliyiz gazateye ” dedim.